Yusuf Ağca Şiirleri - Şair Yusuf Ağca

Memleket dediğin, derin olmalı
Kaybolmalı insan, maviliğinde
Akşam üstü, sokağında yürüdüğünde
Ruhuna, gönlüne, huzur dolmalı

Memleket dediğin, serin olmalı

Yusuf olduğum için mi,attın kuyuya
Sevinme boşuna,sen değilsin ilk hain
Gerek yoktu inan,hileye,pusuya
Kendim de girerdim,eğer söyleseydin

Sanma ki,bu kuyu mezarım olacak

Nasıl yanmasın gönül
Hem yarinden ayrı hem diyarından
Hem yarine hasret hem İstanbul'a
Bugün elem dolu, umudu yarından

Nasıl sevmesin gönül

Sevdan için, çöllere düşen Mecnun'dum
Eğer Leyla olsaydın, anlardın beni
Sen yoktun yanımda, sevdanla avundum
Meğer, ne kadar çok sevmişim seni

Sadece hayalmişsin, gerçek sanmışım

Ne gülüşün kaldı ne de gözlerin
Temizlerken yüreğimi seni de aldım
Silindi, kalbimi yaralayan sözlerin
Bu aşktan geriye, bir tek ben kaldım

Neredesin kimbilir,ne yapmaktasın şu an
Hep seni aramaktan,garip gönlüm perişan

Bugün de, yorgun gözler, aradı durdu seni
Bugün de gizlenmiştin,göstermedin kendini

Öyle susamışım ki çatlamış dudaklarım
Hakikat pınarından içmeye geldim
Ötelerden, bir ses işitti kulaklarım
Fani olan candan geçmeye geldim

Ne yar imiş derdim,ne de bu dünya

Gelemem yanına anne
Önümde aşılmaz dağlar
Derdime sen ağla yine
Başkası yalan ağlar

Anlamaz halimi,kireçli duvar
Anlamaz,anlatsam şu paslı ranza
Acep neden, bugün bende bir yorgunluk var
Rahat edemedim bugün bir lahza

Üstüme üstüme geliyor herşey

Aşıkmışım sana, öyle dediler
Hatırlamıyorum, aşk nasıl şeydi
Sonsuzu arıyordum bilemediler
Sahi, bu arada senin adın neydi?