Yusuf ağabeyimin bastonu Şiiri - Halil A ...

YUSUF ABİ VE BASTUNU-2
Güneş karşı tepelerden aştı, aşacak
Biraz sonra etrafı karanlıklar basacak
Etraf gecenin derin sessizliğine bürünecek
Uzaklardan gelen köpek sesleri
Gecenin sessizliğini bölecek
Az sonra horozlar ötecek
Arkadan sabah ezanı okundu, okunacak
Ağaçlarda kuşlar çırpınarak sesler geldi kulaklara
Börtü böcek ne bulursa yiyecekler
Biraz sonra Yusuf abim besmeleyle uyandı,
Sonra ayakyolu,
Abdestini alıyor, su sesinden belli
Kapı açıldı ve kapandı
Kapının arkasında bastonu
Aldığı gibi eline caminin yoluna sapacak
Kaşları sakalları bembeyaz
Yüzündeki çektiği acıları sakalları ne güzel gizlemiş
Ona gizem dolu bambaşka güzellikleri
O ağarmış sakalları, kaşları
Örtüp ona bir başka güzellik vermiş
Ezan sesi hocanın yanık sessiyle yayılırken etrafa;
Yusuf ağabeyiyim cami yolunda
Biraz yürümekte zorlansa da
O aldırmaz bu zorluklara
Nice zorlukları aşmış azmiyle,
Bastonu zaten yanında,
Yüklendi mi yardımcısına dere tepe vız gelir ona
Bastonu abdestsiz kendi abdestli
Giderler beraber camiye
Yusuf abimin çoktur arkadaşı
Fakat bastonu hiç ayrılmaz arkadaşı
Bu dünyadan ve sevdiklerinden
Ayrılan bütün kardeşlerim
Bütün meşakkatleri, kaygıları geride bırakarak
Melekler gibi; aksakallarıyla uçtular sonsuzluğa
Özlemlerini çektiğim bütün kardeşlerim
Hasretini çektikleri, çok sevdikleri
Anasına Babalarına kavuştular,
Sizleri unutmadık, çok özleminizi çekiyoruz
Allah’tan rahmet, diler, mekanınız cennet,
Peygamber Efendimize yakın yeriniz olur inşallah
HALİL AYDIN (Sizden biri)