Yusuf’a dokun Züleyha
Yusuf’a;
Kirli ellerin kabuklarıyla
Kuyudan peygamber çıkan ah’a
Yusuf’a dokun Züleyha
Karanlık gözlerinle bir gece,
iblisin kılığında
Yusuf’a züleyha..
Ne zindan dinler ne darağacı
Sallansa da beden arşta
Peygamber yüzlü insana;
ve Muhammed’i bir gülümseme
Asırlar öncesinden semaya,
sadık bir kölenin gülüşüyle
Muhammed’e dokun züleyha
Muhammed’e züleyha..
Kalbi korkakların işidir ihanet,
içinde zerafet bulunmayan
ölmüş bir adalet,
Kokmuş bir yaşam taşıyan,
Kalbi korkakların işidir ihanet;
Ve de gözleri çarpıkların..
Yusuf’a dokun züleyha
Yusuf’a firavunun evinde,
Asiye dahi inanmışken Musa’ya,
Kenan Nuh’un gözyaşlarında boğuluyken;
Yusuf’a dokun züleyha,
Yusuf’a Muhammed’i bir gülümseyişle,
Selam ederek Allah’a...
Ünal ÇAGABEY
Mamoste-î Ardî Muşî
Selahaddîné bé kûds
Kayıt Tarihi : 11.5.2013 11:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!