Yusuf Şiiri - Muhammed Erol 2

-Minik Yusuf’a…

Haberin var mı Karadeniz?
O ay yüzlü Yusuf’u kaybettik.
Henüz dokuzunda körpecikti,
Anasının göz bebeği, ciğerparesiydi.

Şimdi dövün ve ağla, ağla Sümela!
Kör kurşun parçaladı, ciğerini Yusuf’un.
Atıldı şimşek gibi anasının kucağına:
“Ben vuruldum anne!” diyerek inledi.

Titre ve silkin, koca Soğanlı!
Bağrında Yusuf, haberin var mı?
Daha küçücüktü, hayat doluydu,
Babasının tomurcuğu, gülüydü.

Sen de biliyor musun Uzungöl?
Parçalandı ciğeri, gül yüzlü Yusuf’un
Kan gölüne döndü, göğüs kafesi,
Ruhu bir güvercin gibi uçup gitti.

Ne oldu gördün mü Karadere?
Bugün Yusuf, Hakk'a yürüdü.
Ciğerimiz yandı, aktı gözyaşımız,
Hiç azalmıyor, içimizde acımız.

Duydun mu kara haberi Sultan Murat?
O güzel gözlü Yusuf, vuruldu,
Feryatlar, figanlar, arştan duyuldu,
Dünyaya göz yumdu, cennette uyandı.

Muhammed Erol