Yusuf Şiiri - Osman Utkan

Adını Yusuf koyunca
Bende Yakup oluverdim
Ağladım ömür boyunca
Seni görünce gülüverdim

Nice kuyularda kaldın
Aç bihaç ve susuz
Derin uykulara daldın
Yorgun argın ve sessiz

Açıldı görmez gözüm
Şimdi sena bakıyorum
Son buldu gamlı sözüm
Bülbül gibi şakıyorum

Dinmedi gözümün yaşı
Çöllerde seni arıyorum
Basarak bağrıma taşı
Hasretinden eriyorum

Gülüşün can veriyor
Can çelişen insanlığa
Ağlayışın çeviriyor
Aydınlığı karanlığa