Yürüyüş Çocuğu Şiiri - Evrim Evrensel

Pantolonu çektim acil kıçıma,
Girdim bu sistemin tam da içine,
Ana bunda benim suçum nedir de,
Attılar da beni zindan içine.

Zindan eza,
Meydan bize,
Çalan onlar,
Gayda bize..

Mektepte başladı abece hece
Sosyalizim yolumuz dur netice,
Çalınır kapılar ani bir gece,
Kaderimiz bu değildir ki bence.

Memat onun,
Yaşam benim.
Zulüm onun,
Mazlum benim.

Yürümeme yetmiyor bence bacak,
Bu gidişin sonu bak bu olacak.
Anasını öptü ğümün evladı,
Küçüklükten belli faşist olacak.

Başı Sonu
Belli değil.
Biter bunlar,
Mutlak değil.