Yeşil elbisesini henüz giymiş ağacın gölgesine sığındı. Gözlerini sonsuz ve berrak maviliklere dikti. Uzun zamandır bu iki kapılı handa yollar yürünmez, mekanlar barınılmaz olmuştu. İçinden kopan bir çığlık: “ Sana geliyorum, beni kabul et. Gönderme geri…” dercesine dudaklarına kondu.
Gözlerini sonsuz mavilikleri bir daha görmemek üzere sıkıca kapadı. Ötelerden gelen ezan sesi kulaklarından tüm hücrelerine doldu. Solukları yavaşladı,yüzü dinginleşti.Duası kabul olmuştu.Artık o ‘en büyük,en emin,en sevgili olana…Rabbe yürümüştü.’
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




estağfirullah...teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta