Yürüyüş (047 – Sözler…) Şiiri - Mehmet Ç ...

Ülkem insanının çoğu dindardır
Alevisiyle Sünnisiyle tanrıya inanır

Atalarına, geleneklerine bağlıdır
Tarihinde birikmiş kinleri vardır
Her iki taraf söyleyeceğini söyler
İçindekileri ulu orta hep döker
Sonra barışmak için geri döner

Bütün potları kırdıktan sonra
Bütün kinlerini kustuktan sonra
Hınçlarını kinini vurguladıktan sonra

Sanki der ki,
Benimle barışacaksan
Benimle beraber olacaksan
Benim içinde bunlar yatar
Benimle olmanın hesabı var

Düşünmezler içimizde kin varken
İçimizdeki kinden kurtulmazken
Birbirimizi gerçekte dinlemezken

Söz edilir sürekli barıştan neden?

Ortada bazı gerçekler vardır
Söylenilip inanılmayanlardır
İnanç üzerine iddiaları vardır

Onların her birine sorsan,

En çok sevdiğiniz kim? Allah derler.
En çok değer verdiğiniz kim? Allah derler.
En doğru bilgiyi kim verir? Allah derler.
En doğru hükümleri kim verir? Allah derler
Gerçekler kimin yanındadır? Allah'ın derler.

Bunları söyleyip döneklik ederler.

Peki, niye döneklik ederler?

Niye; gerçekler Allah'ın yanında iken,
Kendi yalanlarıyla, kişiliklerini, kimliklerini,
Düşüncelerini ve hayatlarını oluşturuyorlar?

Hiç düşünmüyorlar mı?
İkiyüzlülük asla kurtuluş değildir! ..

İnsanların aralarındaki kavgaya bakınız…
İnsanlar kavgalarında Allah’ı hakem kılıyor mu?

Koskoca bir hayır! ..

Bırakın hakem kılmayı,
Yüzlerce binlerce kitap okumalarına rağmen,
Çoğu, tanrı kitabını düşünerek bir kere okumamışlardır bile…
Okumuş olanların çoğu da tanrı sözlerini çıkarlarına kullanılırlar..

Güya tanrıyı çok seviyorlar..

Çok garip değil mi?

Tanrı,

Sadece inananlara değil,
Bütün yarattığı insanlara

İster inansınlar ister inanmasınlar
Gerçeği bütün çıplaklığıyla söyler,

Andolsun ki,

İnsanlar atalarından öğrendikleri yanlışları terk edip,
Allah’ın doğrularında buluşmadıktan sonra, kavgalar asla bitmeyecektir! ..

05.09.2006 - İzmir