Yürüyüş (044 - Karabasan rüyalar..)

Dün insanlık için
Yatağa girip uyudum
Dünyadaki olanlardan
Beynim yorgun
Aklım durgun
Duygularım vurgun

Uzun müddet
İnsanlığı düşündüm
Hemen her yerde
Savaşlar var
İrili ufaklı savaşlar
Ağlayan çocuklar var
Ağlayan anneler var

Ve dünyanın çoğu
Dünyanın kuzeyinde
Yaşadığı için
Yazı yaşıyor
İnsanlar tatillerde
Dinleniyor eğleniyor

Ölenlerden habersiz
Ölenlere duyarsız

Ve insanlığın çoğu
Köyünde kasabasında
İşinde fabrikasında
Alın teri ekmek derdinde
Bekleyenlerin gözlerinde

Ve ben uzun uğraş sonra
Uyuyakalmışım yatakta

Ve karabasan rüyalar
Ardı ardına sıralandılar

Kendimi Çinli görüyorum
Büyük kalabalıklar içinde
Bir hengâmedir koşturuyorum

İçimde bir ses Filistin diyor
Bir türlü anlam veremiyorum
Kimin, neyin sesi? Bilmiyorum

Kendimi Amerikalı görüyorum
Kanarya adalarında tatildeyim
Güneşin karşısında yatıyorum
Sırtıma sürülen güneş yağının
Rahatlattığını hissediyorum

İçimde bir ses Filistin diyor
Bir türlü anlam veremiyorum
Kimin, neyin sesi? Bilmiyorum

Kendimi Finlandiyalı görüyorum
Haberler güneydeki sıcaklardan
Turizmciler tatil programlarından
Söz ediyorlar televizyonda
Kendi kendime kahrediyorum
Bu sene gidemiyorum güneye
Bu sene gidemiyorum tatile

İçimde bir ses Filistin diyor
Bir türlü anlam veremiyorum
Kimin, neyin sesi? Bilmiyorum

Kendimi Etopya’da görüyorum
Bir taşın yanına sinerek
Güneşten korunmaya çalışıyorum
Önümde pislik içinde çocuklar
Biraz büyükleri oynamaya çalışıyor
Küçükleri ise sürekli ağlıyorlar
Gözüm çocukların kemiklerine dalıyor
Onları saymaya çalışıyorum
Bir, iki, üç, dört, beş……………
Çocuk kıpırdıyor, sayım karışıyor
Baştan bir daha, bir, iki, üç, dört, beş

İçimde bir ses Filistin diyor
Bir türlü anlam veremiyorum
Kimin, neyin sesi? Bilmiyorum

Büyük bir konser salonundayım
Muazzam görüntüleri seyrediyorum
Yanımda Bayan Elizabeth oturuyor
Gözlerinin içine bakarken dalıyorum
Sahneden müzik sesleri geliyor
Müzisyenler şefin yönetiminde
Bethofen’den parça çalıyorlar
O kadar güzel çalıyorlar ki
Müzikte kaybolup gidiyorum

İçimde bir ses Filistin diyor
Bir türlü anlam veremiyorum
Kimin, neyin sesi? Bilmiyorum

Kendimi bir Japon olarak görüyorum
Büyük bir borsa binasının içindeyim
Elektronik tabelaları izliyorum
Kahretsin, sürekli değer kaybediyorum
Öbür kâğıtlarıma bakıyorum
Onlar iyi, keşke hep bundan alsaydım
Ama değer kaybedenler daha çok
Değer kazananlar daha az
Sinirimden yerimde duramıyorum

İçimde bir ses Filistin diyor
Bir türlü anlam veremiyorum
Kimin, neyin sesi? Bilmiyorum

Kan ter içinde uyandım
Etrafıma baktım şaşkın
Yüzümü tokatladım
Kalktım duşumu aldım

Diz çöktüm, sonra secdeye vardım
Rabbim bu ne? … Nasıl rüya bunlar?

Ta…. İçimden bir ses yükseldi.

Sen anladın mı ey insan? ..
Sen Filistin’le neyinle bağlısın?
Tarihinle, dininle, kültürünle
Ya bağlı olmasaydın?
Umurunda mı olacaktı Filistin?
Umurunda mı olacaktı?

Oradaki savaşlar
Oradaki ölenler
Oradaki açlar toklar

Sen düşünmedin mi?
Kendini hesaba çekmedin mi?

Dünyanın başka yerinde de
Savaşlar çıktığında ne yaptın?

Felaketler yaşandığında,
İnsanlar perişan olduğunda
İnsanlar yok olduğunda
İnsanların dünyası karardığında

Söyle ne yaptın?

Umursadın mı onları?
Duydun mu onların feryadını?

Filistinlin için ağıtlar yakıyor,
Dünyayı umarsızlıkla suçluyorsun?

Düşündün mü hiç?
Sen dünya için ne kadar umarlısın?

Sen Filistinlin için ağıt yakarken
Dünyadaki acıları görmezken

Ne kadar umarlısın?
Ne kadar insanlıktan yanasın?

Unutma ki, sende herkes gibi,
Bencillikler içinde gülen ve ağlayansın! ..

Utandım,
Yerlere kapandım…
Secdeler içinde
Yalvardım, Affet Allah’ım

Ne olur affet! ...

28.07.2006 - İzmir