Doğarken ölmüştüm
Geldiğim yere göre
Ölürken doğacağım
Gittiğim yere göre
Gelirken öldüğüm yerde
Hayatım çok güzeldi
Cennet bahçeleri içinde
Tanrı hediyesi sürerdi
Tanrıma dedim
Bana verdiğin nimetler
Bana verdiğin özellikler
Şükredilmeye değerler
Dedi,
“Tanrın kim bilir misin? ”
“Tanrım sensin
Senden başka Tanrı bilmem”
“Sözünde durur musun,? ”
“Elbette sözüme sadık biriyim”
Geldim şimdi sözüm üzerine
Tanrımı bilmenin sırrı üzerine
Az bir zamanım var dünyada
Gideceğim geldiğim dünyaya
Gelirken ben ağladım
Etrafımdakiler güldü,
İsterim ki,
Giderken ben güleyim
Etrafımdakiler ağlasınlar
Gelin gör ki,
Gelirken ağladığım gibi
Giderken de ağlayacağım şimdi
Verdiğim sözleri tutamadım
Rabbimle dostluk kuramadım
Rabbimin emrettiği gibi
Özgür insan olamadım
Tanrıyı hepten unutanlar
İnsanları,
Çıkarlarına köle kıldılar
Çıkarlarını,
Kendilerine tanrı kıldılar
Dünya yolculuğumda
Az bir zamanım kaldı
İçinde olduğum gerçekler
Bütün ateşiyle beni yaktı..
Çağırıyor beni derinlerden
İnsanlığın özgürlük çağrısı! ..
Ey insan,
Tanrı,
Özgürlüğe çağırıyor
Zulmü bırak gel diyor
Hak ve eşit insanlığa
Aş, gel kucaklamaya
Eşit haklarla yaşamaya
12.07.2006 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 12.7.2006 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İdrakine varıp yaşamayı nasip eylesin Hak Çalabım !
Özgür insan olamadım
Tanrıyı hepten unutanlar
İnsanları,
Çıkarlarına köle kıldılar
Çıkarlarını,
Kendilerine tanrı kıldılar
aynen öyle dostum o yüzden özgür değiliz ve
nefsimizin kölesi olmuşuz
cemal öztürk
TÜM YORUMLAR (14)