Yürüyüş (028 – Engeller…)

Bir defter gördüm,
Üzerinde yazıyordu
Gerçeğin anı defteri

Size sunuyorum
Son anıları………

“Gerçeği arayan adam
Umutla hazırlandı
İçindeki tüm
Çelişkilerden arınarak
Yüreğindeki gerçekler
Kendiliğinden fışkıracak
Düşündü tüm yalanları
Bu güne kadar oyalayanları
Yüzünü ekşitti tiksinerek
Umutla baktı ilerilere
Gözlerini dikerek…..…

Ayrılık için,
Veda zamanıydı..

Karşısına aldı,

Eşini, işini, evini
Çocuklarını, arabasını
Vedalaşmak istiyordu
Tüm yalanlarından
Söz edecekti onlara
Gerçeklere yolculuktan

Eşi, nereye diyen gözlerle baktı
İşi, yarın yapılacak notları önüne attı
Evi, tamamlanmamış işleri anlattı
Çocukları, boynunu bükerek baktı
Arabası, bakım zamanını hatırlattı

Onları umursamadı,
Boşuna mı hazırlandı?

Dedi,

Bu güne kadar hep sizin için
Sıkıldı yalanlara karşı dişim
Ama artık burama kadar geldi
İçimde gerçeklerin sesi yükseldi
Ya, ben yalanları yok edeceğim
Ya da, gerçekler yolunda öleceğim

Anlamadı onu,

Ne eşi, ne işi, ne evi,
Ne de, çocukları ve arabası

Çıktı sokağa,
Baktı komşularına
Baktı anlamsız bakışlarına

Gidiyorum dedi
Onlara sessizce

Dinledim şikâyetlerinizi
Gördüm çelişkilerinizi
Kurulan yalan düzeninizi
Tersine çevrilen gerçekleri

Yerine koyacağım
Hepimiz için dedi
Onlara sessizce…

Biraz yürüdü
Arkasına döndü
Sevenleri ona
Gitme diyorlardı

Sensiz ne yaparız?
Sen gidince ne olacağız?

Yalanla savaşacak,
Senden başka yok mu?

Akrabaları karşı geldi

Nereye kardeşim?
Aklını başına topla…
Sana mı düştü
Gerçekleri kurtarmak
Bırak yalan ne yaparsa yapsın,
Biz alıştık yalanla dolanla yaşamaya! ..

Baktı onlara,
Anlamlı, anlamsız duygularla

Dedi,

Hepiniz, hepimiz için
Ama önce kendi onurum için

Yalanı yok etmeye gidiyorum
İsteyen gelsin benimle diyorum

Dediler,

Yok kardeşim,
Yalanla baş edilmez
Biz alıştık onunla yaşamaya
Bak, doğduk yaşıyoruz yalanla
Ağır gelir gerçekler bize,
Bu kadar yalanı yaşadıktan sonra..

Çevreden önüne geçtiler
Hep birlikte söylediler

Sakın başımızı belaya sokma
Biz alışığız yalanlı hayata
Her gün şikâyet etsek de
Asla yaşayamayız gerçekle
Şimdi sen tersyüz edeceksin
Başımıza felaket getireceksin

Yaşlı gözlerle baktı onlara
Anladım dedi gelmeyecekler
Hiçbir zaman arkam sıra
Alışmışlar yalanla oyalanmaya
Gerçekler, sadece onuruma dava

Yürüdü aldırmadan,

Ardı sıra haber vermişler
İleride önünü çevirdiler
Bir arabaya bindirdiler

Hayrola nereye gidiyorsun?
Sen kimsin, sen necisin?

Dedi,

Doğdum yalanla tanıştım
Yaşadım yalanla karşılaştım
Okudum bir sürü yalan
Hayatımdı sürekli oyalanan
Gerçekler düştü içime kor
İçimde bir yangın var bana sor
Yok, etmemiz gerekir yalanları
Kurtarmak gerek yalandan insanları

Güzel söylemlerin peşine düşülmüş
Güzel sözler yalana dönüştürülmüş
Sözün dışı her şeyi, herkesi parlatıyor
Sözün özü yalan olmuş insanı yakıyor
Söylemlere bakarsan mutlu olursun
Yapılana bakarsan yanar kavrulursun
Yok, edelim sözlerin özündeki yalanı
Yaşayalım gerçeklerin hayatını

Hep beraber gülüştüler,
Anlamsızca söyleştiler

Döndü biri dedi,

Sen kimsin ki,

Yalanı ortadan kaldıracaksın?
Yıllardır oyalandığımızdan ayıracaksın?
Biz böyle güvende ve mutluyuz…
Geleceğimizden her gün umutluyuz..
Onlara baktı derince,
Gerçeği ekledi sözlerine! ..

Yalan üzere adalet olmaz
Adalet yoksa insanlık kalmaz
Ben insanlığı gerçekte buldum
Yalanları yaşamaktan yoruldum

Biri gürledi,

Sana ne, bırak git dön işine geri
Sana düşmez söylemek gerçekleri

Düşündü,

Yola çıkışını,
Yola çıkma nedenini,
İçindeki kavganın özünü..

Gerçeklere gidecekti.
Yalan üzerinden,
Yana yakıla gerçeklere..

Yalan üzere olanlar,
Engel oldular birlikte,
Tüm bilinen gerçeklere”

Anıdan çok etkilendim,
Kendi kendime söylendim..

“İnsana, ölmeden görebilmek gerçekleri,
Hedeftir yalanı öldürebilmek eskiden beri….

Yalan üzerine yürüyenler, yalanı öldüremez,
Yalan üzerine olanlar, gerçekleri söyleyemez…”

18.05.2006 - İzmir