Yürüyüş (020 – Zamanı izledim! ..)

Yükseldim tarih üstüne
Tepeden seyrettim olanları
Dünyada yaşayan insanlığı
Gördüm baştan bu yana olanı

Kimler gelmemiş ki dünyaya
Ne imparatorlar, Sezarlar
Firavunlar, Nemrutlar,
Saltanat düşkünü padişahlar
Acımasız krallar zalimler
Kaanlar, hakanlar, fatihler
Çirkinlikler hâkim güzelliklere
Çoğunluk mahkûm köleliğe
Ateş yakmış bilginler
Zamanda gelip geçmişler
Karanlığa doğmuş bilimler
Sürekli kendini yeniler

Direniş olmuş peygamberler
İnsanlığın kurtuluşuna lider
Sonra unutulup değiştirilmişler
Özgürlükleri köleliğe gider

Ne fikirler, felsefeler
Tarihe gömülüp gitmişler
Kurulmuş medeniyetler
İnsanlığı temsil ederler

Kiminin yıkıntıları bekler
Kimi hala ayakta dikilirler

Kahramanlar dizili sıralarla
Bakıyorlar döktükleri kanlara

Kimi, kurtuluşa gebe kahraman
Kimi, yakıp yıkmaya, kanayan

Her bilgi tepinmiş zamana
İnanmış doğruluğuna o anda
Zaman silip süpürememiş yalanı
Yalanlar gelmiş bu zamana

Bu gün yalan, sahte bilinen
O gün aydınlık olmuş insana

Ve insan, aldanmış yalana
Yalanda düşmüş aydınlığına

Tek bir gerçek,
Direnmiş zamana

İnsanlar ölüp giderken
Fikirler yitip giderken
Felsefeler şaşkınlıkta gezerken
İnsanlık yalanlarıyla yaşıyorken

Tanrının gerçeği
Direnmiş zamana

Ey insan geçicisin
Dünya yaşamında
Sakın aldanma! ..

Doğar, yaşar, ölürsün
Yalanla bölünürsün
Zamanda yaktığın
Yalancı aydınlığın
Zamanı süslese de
Silindi bak tarihte
Her devirde aydınlığın
Gelecekte karanlığın

Aydınlıktır senin için
Akıl edip tanrını seçmen
Bak tanrının sözüne
Değişmiyor tüm tarihte

Tanrıdan büyük yoktur
Sözünden doğru yoktur

Doğru sandığın gerçekler
Silinip karanlığa eklenirler
Düşürsen sadece aklın peşine
Dikkat etmezsen tanrı sözüne
Tarihe karanlık yazılırsın
Gelecekte böyle anılırsın

Kalbini, aklını, bilgini,
Göğsünü, kulağını, dilini
Hayallerini, özlemlerini

Dinle tanrının dediklerini

Geldik, yaşadık, gidiyoruz
Tanrısız hep aldanıyoruz

Tövbe ile tanrıya yaklaşalım
Tanrının aydınlığıyla kucaklaşalım..

03.06.2006 - İzmir