Okurken,
Rabbimin kitabını,
Aklım satırlarda kaldı! ..
“Ey insan,
Rabbinizi hatırlayın ki,
Size,
Göresiniz diye gözler,
Duyasınız diye kulaklar
Konuşasınız diye dil
Düşünesiniz diye akıl
Ve size eller, kollar
Sağlam basan ayaklar
Verdi…
Ant olsun ki,
Düşünenler için
Bunda hikmetler vardır! …”
Düşünüyorum,.
Anlamaya çalışıyorum! ..
Anladıklarımı,
Tekrar ediyorum! .
Ey insan! ..
Düşünmelisin,
Sen herkes gibisin
İnsanlarda olan sende var
Sende olan insanlarda var
Yarattığımda haksızlık görebiliyor musun?
Herhangi bir farklılık görebiliyor musun?
Ama insan,
Aynıyken diğer insanlarla
Gücü yeten farklılık koyar aralarına
Takılır atalarının yanlışlarına
Kalbindeki, çevresindeki yalanlara
Ayırır kendini insanlardan
Ayırır insanları kendi varlığından..
Hâlbuki Rabbim,
Göz verdi göreyim diye
Başkalarının görüşüne
Muhtaç olmayayım diye
Kulak verdi duyayım diye
Yalan sözlere tıkayayım diye
Başkalarının duyduklarına
Muhtaç olmayayım diye
Dil verdi gerçekleri söyle diye
Yalana dolana bulaştırma diye
Kendin varken başkalarını
Kendi adına konuşturma diye
Konuşmak için başkalarına
Muhtaç olmayayım diye
Akıl verdi, akıl et düşün diye
Körü körüne iş yapma diye
Başkalarının düşüncelerine
Muhtaç olmayayım diye
İyiyi kötüyü ayırayım diye
Akıllılardan akıl alayım diye
Bana eller kollar verdi
İşini yap, kendini koru diye
Ayaklar bacaklar verdi
Yerinde durup çakılma
Gez dolaş dünyayı
Anla yarattıklarımı diye
Rabbimin verdiği
Bütün nimetler
Benim özgürlüğüm için
Benim mutluluğum için
Benim dünya yaşamım için
Gel gör ki,
Gözüme yalanla perde çekmişler
Kulaklarımı yalanla pasa çevirmişler
Dilimi zorbalıkla dilsiz şeytan etmişler
Aklıma dayatmalarla engel dikmişler
Gerçekleri,
Göstermemişler/Duyurmamışlar,
Söyletmemişler/Düşündürtmemişler
Ve ellerimi kollarımı bağlamışlar
Ayaklarıma bacaklarıma zincir vurmuşlar
Ve beni,
Her türlü oyunlarla,
Güzel söylemleriyle
Zorbalar kendilerine
Haksızca köle kılmışlar! ..
Ve o zorbalarında,
Gözleri, kulakları var
Dili ve aklı var
Elleri kolları var
Ayakları bacakları var
Ve benden hiç farkları yok! ..
Tek farkı,
Ben bana verilen nimetleri
Özgürlüğüm için kullanmamışım
Onlar onlara verilen nimetleri
Zorbalıkları için kullanmışlar! ...
Ben,
Gözüme, kulağıma
Dilime, aklıma
Elime, koluma
Bacağıma ayağıma
Sahip çıkmamışım
Onları özgür kılmamışım
Yönetimini başkalarına bırakmışım..
Ve rabbim soruyor
Ey insan,
Hangi hakla,
Sana verilen nimetleri,
Başkalarına kullandırıyorsun?
Ben sana onları,
Sana kullanasın diye verdim! ..
Dışarıda güneş doğuyor
Sabah aydınlığı beni kucaklıyor! ..
02.06.2006 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 2.6.2006 09:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutluyorum.saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)