Yürüyüş (015 – Yüzleşme..…)

Okumak/Söylemek/Yazmak

Düşün/Düşündüm

Okumayı/Okumamayı

Ben okumayı okudum
Okuduklarımı anlamayı
Okuduğumu,
Kendim için okumayı

Çoğu zaman,

Okumayı/okumadığımı düşündüm

Okuduklarımı anlamamayı
Okuduklarımı başkalarına okumayı

İnsanın,

Okuduklarını, kendisine okumazsa
Okuduklarını, başkaları için okursa

Asla, okumuş olamayacağını düşündüm

Kendisi için okumayan
Başkası için okuyan
Okuduğunu zanneden
Okuduğuyla düşünmeyen
Okuduğuna inanmayan
Okuduğunu yaşamayan

Okumuş mudur?
Diye sordum kendime! ..

Düşün/Düşündüm

Söylemeyi/Söylememeyi

Ben söyledim,
Söylediklerimi kendime,
Söylediklerimi kalbime,
Söylediklerimi eylemime,

Çoğu zaman,

Asla söylediklerimi
Kendim için söylemediğimi
Sürekli başkalarına,
Söylediğimi düşündüm

Ve düşündüm,

Kendisine söylemeyen
Sürekli başkasına söyleyen

Söylemiş midir?
Yoksa gevelenmiş midir?

Düşündüm,

Sadece başkasına söyleyen

Söylediğini duymuş mudur?
Söylediğini yaşamış mıdır?
Söylediğini hissetmiş midir?

Gerçek söylemin,

Sesli düşünmek
Kendisi için düşünmek
Kendine seslenmektir
Sesli düşündüğü için
Başkaları faydalansa da

Olduğunu düşündüm…

Düşün/Düşündüm

Yazmayı/yazmamayı

Doğruyu yazmak
Güzeli yazmak

Önce düşünmek
Güzeli doğruyu

Önce hissetmek
Güzeli doğruyu

Önce yaşamak
Güzeli doğruyu

Sonra,

Düşündüğünü
Hissettiğini, yaşadığını
Yazmak, yazabilmek! .…

Çoğu zaman,

Yazmayı/yazmamışımdır
Kelimelerle oynayarak
Sanat yaparak
İkiyüzlülüğe soyunarak
Harf cambazlığında
Buluşurum satırlarda
Buluşurum mısralarda

Sonra,

Yazdığımın yalanı mı?
Yazdığımı anlamadığım mı?
Yazdığıma inanmadığım mı?
Yazdığımı yaşamadığım mı?
Yoksa ikiyüzlü bir insanlığım mı?

Çıkar ortaya! ...

Şimdi düşünüyorum

Okumayı/okumamayı
İnanmayı/inanmamayı
Kavramayı/kavramamayı
Düşünmeyi/düşünmemeyi
Söylemeyi/söylememeyi
Yaşamayı/yaşamamayı

İnsan önce kendine,

Okumazsa, anlamazsa, inanmazsa,
Düşünmezse, söylemezse, eylemleştirmezse,

Güya;

Okuduğum, anladığım, inandığım,
Düşündüğüm, söylediğim dediği neye yarar?

Doğruları,
Yazan, söyleyen, düşünen,

Ama asla,
Hayatına, kişiliğine indirgemeyen

Olursam,

Rüzgârlarda savrulup giden
Kalbindeki kinle konuşan
Yanlışlarında robotlaşan
Çıkarı ön planda tutan
İnsanlık sevdalarında
İnsanlığı kalıplarına kurban eden

Olurum,

O zaman bana kim inanır?
O zaman hangi yüzle insanlığa bakarım?
Doğru dürüst insanlardan özür bile dileyemiyor isem?
Hatalarımı ört bas edip, yavuz hırsız gibi üste çıkıyorsam?

Ve ben kendi içimde çelişkiliysem..
Ve ben kendime bile dürüst değilsem…
Ve ben duygusal tavırlarımla hak hukuk tanımıyorsam?
Ve ben yetkili yetkisiz her şeye karışıyorsam?
Ve ben iki gün sonra farklı olabilecek olayları saman alevi gibi değerlendiriyorsam?
Ve her fırsatta içimdeki kini, güzel söylemlere sığınarak insanları düşman ilan ediyorsam?

O zaman bana kim inanır?

Sordum kendime,

Okudum mu? Anladım mı? Kavradım mı?
Düşündün mü? Söyledim mi? Yazdım mı?

Hayır,

Okuduklarımdaki,
Yazdıklarımdaki,
Söylediklerimdeki,

Bütün iyi şeyleri, kendinde bilen
Bütün olumsuz şeyleri insanlara tüküren

Ama asla,

Kendimde hata bulamayan
Hep hataları başka yerde arayan

Olmuşumdur ve asla,

Okumamışım, söylememişim, yazmamışımdır..

Sadece,

Ağzım oynamış,
Elim çiziktirmiş,
Ve gözlerimi yormuşumdur..

Kalbime inmeyen,
Hayatıma yansımayan.

Okuma,
………Söyleme,
…………………Yazma

Gerçeklerle bütünleşmemiştir
Sadece ikiyüzlülüğe dönüşmektedir.

Ve sonuçta ben,

İnançlarımı, insanlığımı,

Sadece, çıkarlarıma kurban etmişimdir..

İşte bu gerçek ölümdür…

Tanrım bana,

Kalbimle, dilimle, aklımla, eylemimle bütünleşme nasip et! ..
Beni, ikiyüzlü olmaktan, yalan üzere yürümekten koru, bana yardım et! ..

Ve her şeyden önce beni içimde barışa götür! ..
Ve içimde insanlara karşı kin ve nefret kalmasın! ..
Ve duygularımda, insanlığı ayıran doğmalar olmasın!
Ve eylemlerim, insanların yararını, barışını sağlasın! ..

23.05.2006 - İzmir