Yürüyoruz Yıkılmadan Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Bazen insanların anladığı dilden,
Konuşmak zorunda kalır insan…

Çömelip bir çocuğun kollarından tutup
Aynı hizadan gözlerine bakar gibi mesela.

Bazılarına güzel şeyler söylersin
Kendine gelir.
Bazılarına kötü şeyler söylersin
Kendine gelir.

Ne demiş alim:

“ İnsan oğlu hilebazdır kimse bilmez fendini
Her kime iyilik ettiysen sakla ondan kendini”

Atalarımız ne demiş:

“İnsanın alacası içinde,
Hayvanın alacası dışında”
İçeriden dışarıdan…
Yürüyoruz yıkılmadan.