Geceleri mesken etmiş yürüyorum sokaklarda,
Gözlerim dalmış karanlığa,
Menzilim belirsiz,
Düşünüyorum seni kalbimde,
Kelimelerin anlatamadığı duygular,
Seni arıyorum gecelerde...
İçimde bitkinlik,
Yüreğime vuruyor yorgunluğu,
Çığlık atıyorum,
Duyan olmuyor,
Yolu bitireyim diyorum bazen ama,
Kalbim devam etmeye zorluyor,
Aslında ölmeyi istiyorum ama olmuyor,
Sen geldikçe aklıma ölümün gerçeğini unutuyorum,
Nefes alıyorum...
Bu sabah yine uyandım güneşin ekşittiği yüzümle,
Yorgun, halsiz ve sensiz,
Bir yanım tam bir yanım eksik.
Sensizliğe belki alıştım diyorum ama olmuyor,
Belki tekrar dönüşün olur o sokaktan diyorum,
Ama her şey eskisi gibi olur mu bilmiyorum...
Yine sabah oldu düşünüyorum,
Fakat düşünceler eskisi gibi değil,
Daha şiddetli daha keskin,
Beynim vücuduma söz geçiremiyor.
Ben hala eskisi gibiyim,
Ve anladım ki sensiz olmuyor...
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!