Yürüyorum sensizliğe Şiiri - Hatice Eser

gece karanlık
bilmeden
hissetmeden soğuğu
yürüyorum
nedensiz ve sebepsiz
kuru bir soğuk
tarifsiz bir yanlızlık
ne yana baksam
seni hatırlatıyor
herşey her obje
yürürdük ya seninle
gülüşürdük
küçük buseler kondururdun
bazen kızardım sana
ama hoşuma giderdi aslında
kimse olmazdı yanımızda
sadece sen ve ben
ne güzeldi..
ne heyecan verirdi
seninle yaşananlar
küçük çocuklar
gelirdi yanımıza
bakardın onlara
severdin bir gün
bende olacağım baba
derdin sonra bir sigara yakardın
derin bir off çekerdin
herşey öyle güzeldi ki
ama şimdi ya şimdi
kalabalık sokaklarda
ıssızmış gibi yürüyorum
bir başına
yoksun yanımda
bir korku var içimde
yürüyorum sensizliğe
sensizlik ne kadar
uzun ve yorucu olacak
bilmiyorum..
ben bunu taşır mıyım
seni yeniden bulur muyum
inan hiç bilmiyorum...

31 01 2007