yuruyorum...sehir cok kalabalik, kuslar ucuyor, gunes sabahi selamliyor,
arabalar, tirlar, otobusler, minibusler hizla geciyor onumden,
agaclara bakiyorum, kis gelmis gercekten, yapraklari dusmus,
yorgunum bende, hal kalmadi bende, yoruldum, cok hemde cok,
hissetmis oldugum acilari dile getirmek zor dedim kendi kendime,
zor, ama aci cekmis olan tek sen degilsin su koskoca dunyada,
yuruyorum...firindan taze bir borek aliyorum, sonra bugun ne yapacagim onu dusunuyorum
Emrah KorkmazKayıt Tarihi : 6.12.2010 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!