Y Ü R Ü Y O R U M
Adımlar atıyorum, küçük çocuğun ilk adımları gibi
Ama onun kadar mutlu değil, adımlar götürüyorsa özleme
Varacağı yer hasretse, kalacak olan gözyaşı İse,
Mutluluk değil, hüzün verir adımlar
Sessiz bir sonbahar günüydü,
Yalnızdım, adımlar atıyor, yalnızlığa yürüyordum
Kimsecikler yoktu. yalnız ben ve hasretim
Gecenin karanlığını sadece sokak ışıkları bozuyordu
Az sonra oda bitti.
Gece çıkan fırtına, telleri koparmış olsa gerek
Gece karanlık, gece yalnız gecede hasret, gecede sen varsın
Yürüyorum gittiğim yere kadar
Derken, kalbimin haykırısıyla eş
Bana eşlik misali, gök gürültüsü
Ardından yıldırımlar, kalbimle eş, param parça görünüşü
Sonra o gözlerine eş tuttuğum yağmur
Sanki bana ağlıyor, sanki beni anlıyor.
O karanlık gecede, ben ve sen vardık
Yine yalnız değildim, yine sen,
Yine hasretin vardı.
Kayıt Tarihi : 22.7.2009 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2007 sonbahar mevsimi,Fırtınalı bir sonbahar günü... gecenin tam yarısı... gökyüzü karanlıklar ülkesi olmuş...dizeler ıslak dizeler özlem dolu...
Ama onun kadar mutlu değil, adımlar götürüyorsa özleme''
Çok güzel dizeler...Emeğinizi,şiirinizi kutluyorum...
Bu güzel Kandil gecesi size mübarek olsun..
O karanlık gecede, ben ve sen vardık
Yine yalnız değildim, yine sen,
Yine hasretin vardı.
KALEMİNİZİ KUTLUYORUM
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (40)