Gecenin sonu ve hala karanlık
Bense yürüyorum çıplak ayaklarımla gecenin renginde.
Bir elimle tutmuşum ayrılığı sım sıkı
Bir elimdeyse umut ardından gözyaşları.
Dışardayım, yorgun bedenimi taşıyor kaldırımlar
Yürüyorum, yanıbaşımda gökyüzü
Yağmurlarla yıkanan deniz ve üstündeki baloncuklar
Yürüyorum,ayaklarım ıslak
Kum taneleriyle sarılı her bir yanı
Ve her adım atışta verdiği acı
Yürüyorum,hava soğuk
Yağmur sanki düşmeden donacak
Üşüyorum, martılar üşüyo
Tenimde bıraktığın izler, onlar üşüyo
Yürüyorum, ay karanlık
Bulutlar bir yangın yerinde koşuşturmakta.
Bakıyorum her bir yanıma
Zamansız yaşanmış meçhul bir kente
Yağmur sevdalı gözlerimden akan yaşlarla.
Yürüyorum gecenin sonunda ve hala karanlık...
Kayıt Tarihi : 22.5.2007 21:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (3)