Gül kokulu bir sabah evimin kapısında
Alıp başını gitmiş yalnızlığım bilinmeyen diyarlara
Kaf Dağının ardındaki sırra ermiş gibi dingin
Ellerimde sapsarı bir demet hüzün
Gitmekten korkmadığım çaresizliklere yenilmiyorum artık
Dönüşümde beni bekleyen acılarım değil
Keşkesiz bi yaşamın suskunluğuyla mutlu
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
