Boş sokakların, kaldırım taşlarından,
Yalnızlığa ve sensizliğe yürüyorum.
Hiç unutmadığım, son bakışlarından,
Durmaksızın sana yürüyorum.
Karanlık gecelerin sonundan,
Bak koşmayı da unutmuşum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta