Uçsuz bucaksız bir yol, ne taş, ne toprak ne de iz var,
Görünen tek şey, bir ışık, kaynağı belli olmayan.
Yürüyorum, sorguluyorum kendimi, ışığa bakıyorum,
Anlam veremiyorum, sadece yürüyorum hiç yorulmadan.
Denizden uzağım, ırmaklardan, yaşadığım şehirden uzağım,
Kendimden geçmiş bir şekilde yürüyorum, hiç durmadan,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
gerçek umutlarla buluşmanızı ve düşüncelerinizdeki sevgiye ulaşmanızı diliyorum...güzel şiir...tebrikler..atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta