Yürüyorum! Şiiri - Celalettin Yaşar

Uçsuz bucaksız bir yol, ne taş, ne toprak ne de iz var,
Görünen tek şey, bir ışık, kaynağı belli olmayan.
Yürüyorum, sorguluyorum kendimi, ışığa bakıyorum,
Anlam veremiyorum, sadece yürüyorum hiç yorulmadan.

Denizden uzağım, ırmaklardan, yaşadığım şehirden uzağım,
Kendimden geçmiş bir şekilde yürüyorum, hiç durmadan,
Ülkemden uzak, yardan uzak, dosttan uzak yürüyorum,
Neden,nereye,niçin gideceğimi bilmiyorum, ama gidiyorum.

Zafere koşarcasına, imdat istercesine, yara gidercesine yürüyorum,
Işığa bakıyorum, yaklaştığımı hissediyorum, ama ulaşamıyorum,
Kendime soruyorum, cevabını arıyorum, ama bulamıyorum,
Sadece yürüyorum, ilerliyorum, umutsuzluğa kapılmadan.

Geriye dönüp bakamıyorum, gözlerimi ışıktan alamıyorum,
Görüyorum, ama dokunamıyorum, umutluyum ama kavuşamıyorum,
Işığa kavuşunca birşeylerin değişeceğine inanıyorum,
Uyanmak istiyorum, ama uzun süreden beri gördüğüm bu rüyadan uyanamıyorum…