Yürüyorum Şiiri - Ferhat Tebat

Yürüyorum sonbahar,
Çürümüş yaprak, kurumuş dal
Çamurdan gözyaşlarım,
Arkamda bıraktığım ayak izleri

Ne aşklar yaşadım sonsuza talip
Geniş alın, siyah saçlar, parlayan gözler
Düştük birer birer hayatın tozlu yollarına
Kir pas içinde bir uyku

Ne kadar özledim seni bir bilsen
Nasıl yanar bu sefil yürek
Gözü arkada kalmak
Geriye dönememek

Ağlama göz bebeğim
Şafakta açan yaban gülüm
Ne sendin buna sebep ne de ben
O asi, serseri aşk

Ama biter mi yollar!
Unutabilir miyim gülüşünü,
Doğmamış çocuğumuzu?
Bu sevdayı veren bırakır mı bizi çaresiz?