Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Üşüyorum parmaklarım donmuş gibi,
Gözlerim gecenin bitmeyen sessizliğine bakıyor
İçimde bir ürperti kulağımda bir uğultu yürüyorum…
Yol uzun gece karanlık
Yolun iki tarafında asker gibi sıralanmış ağaçlar,
Haykırırcasına zikrediyor Rabbimi
Yürüyorum….
Genç kardeşim Harika bir şiir severek okudum
Devam kardeşim.Sizi candan kutluyorum. Tam punımla listemdesin.
Hepimiz ölüyoruz, ölümümüze yürüyerek. O güne. Evreni yeniden doğuracağımız o güne. Her canlı evreni yeniden doğurur. Göreceliktir bu. Eistein ifade etmiş. Azat Elem şiirini yazarak yaşıyor. En taze ölümümüze yaşlanıyoruz. Bu güzel şiirleri paylaşarak.
Tam karşıda şimdilik beyaz duvağı ile oturmuş dağ
Ve ilerinde hudutsuz bir gökyüzü
ilerisinde olması gereken bu yalın mısra
ne kadarda güzel yakışmış şiire...
Yürüyorum…
İçimde ürpertici bir muamma
Ağlamak kifayet etmezki acıma
Halime bakıp mücrimim sanmayın
Kum saatinden süzülen zaman gibi düşüyorum
Çünki ben ölüyorum…
cok guzeldı kutlarım saır yuregızı ...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta