YÜRÜYORDUM
Yürüyordum gözlerim atiyi görmeden
Yürüyordum bastığım yerleri bilmeden
Nerelere gideceğimi düşünmeden
Yürüyordum işte ben kendi kendime böyle
Ve yürüyordum tüm insanların yolunda
Şuursuzca giden kitlelerin ardında
Top gibi yuvarlanıp gidenler içinde
Amiyane gittikleri yerlere böyle
Nereden, kimden geldiklerini bilmeden
Nereye gideceklerini düşünmeden
İstikametli yolu kayb etmişlerden
Onlardan biriydim bende işte böyle
Dur diye hoş bir sada geldi kulağıma
Dönüp baktığımda Nurlu güzel bir sima
Elinde meş’ale rehber oldu yoluma
Risale-i nur meş’alesiydi o böyle
05.01.1977
İsmail KüpçüKayıt Tarihi : 11.4.2009 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!