palmiye gölgesinde, ki deniz kıyısına nazır
yüzüm karşıyakaya dönük masada otururken;
yanımda markası belli babasız puştun eseri
bardakların çarpmasından çıkan seslere inat
büyük, çok büyük hayallerle sevmedim seni !
Vatan: çorak topraklarında yalınayak koşan,
yamalı fistan giyen ananın doğurduğu evlada
kendisini sabana çifte sürmüş her biri mert
ar, namus, haya sahibi babaların asil gururu
dağ başında can veren şehitlere emanetsin!
vız geldi, tırıs geçti neslime inen darbeler
her seferinde bir daha yüklendi bileklerime
bir daha yüklendi bacaklarıma o eşsiz güç !
postallara nazire yaparcasına vazgeçmeden
yürüye yürüye tükettik yolları bitmez azimle!
varsın şaşsın dün kolumuzdaki dost bildiğim
varsın râm olduklarını sevsin adı her neyse !
varsın toprağın üstüne, hınca hınç katıp ama
varsın hoyratça, utanmadan, hesapsız adice,
unutmasın tepindiği Vatan toprağının altını !
28.02.2021/11.00
Bandırma
Kayıt Tarihi : 5.3.2021 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!