Yürüyen Tabutlar Şiiri - Mehmet Ali Baş

Tabuttur bedenlerimiz aslında
Ölüme doğar her insan
Taşır tabutu umarsızca
Bende taşıdım tabutumu
Daracık omuzlarımda çaresiz
hergün
yaşama sürgün
Sınırları kanla çizilmiş bir coğrafyanın
Göbeğinde kesildi göbeğim
Sadakat kemiğimle beslendi
İçimdeki sadık köpeğim
İhanet etmeden öğrendim
İhanete uğramayı
Ve
Terk etmeden terk edilmeyi
Kazanmadan kaybetmeyi birde
Artık ne besleyecek kinim
Ne büyütecek umudum var
Zaten tabutta dar
Bilmem ki bu tabuta daha kaç sene sığar
14 Aralık 2009 st 22:40