Yürüyen Tabiatı Şiiri - Erdal Keskin

Yürüyen tabiatı
Sevginin, bedenle ifade edilmesini arzular
Oysa en derinden sunulmuştur
İçindeki güzelliklere dair kalan son değerler
Sonra
Benliğine hâkim olur “anlaşılamıyorum” düşüncesi
Ve uzak kalır ruhun, yürüyen bedeninden
İşte o zaman anlaşılan
Anlaşılamamanın da benliğini kötü yapmaya, yettiği olur…

İyiler, kötü anılabilir yapmadıklarıyla
Kötüler de iyi anılabilir yaptıklarıyla
Her sevgi kendin dışında
Yürüyen tabiatı sevmekle başlar
Ve öyle biter…

02 Ağustos 2015