Telefon geldiğinde “Hemen çıkıyorum” demişti Suna..Teyzesinin ağırlaştığı haberini veriyordu karşıdaki ses..Belki de son saatlerini yaşadığını, acil gelmesi gerektiğini..Telefonu kapatıp hızla Yatak odasına girdi ve dolaptan bulabildiği herhangi bir elbiseyi üzerine giydi..İrem salonda tek başına oynuyordu..Kızını aldı pembe montunu giydirerek “Hadi kızım, dolaşmaya gidiyoruz” dedi…..
Annesini küçük yaşta kaybedince teyzesi almıştı yanına onu..Henüz beş yaşındaydı o zamanlar..Teyze diyordu ama, Annesinden farklı görmemiş, farklı bakamamıştı hiç bir zaman için ona..Ve şimdi..
………………………………………………………
Gururlu bir adamdı Yalçın..Borcuna sadık yaşamıştı bu güne kadar..Sıfırdan başlamıştı her şeye..Açılış yapıldığı gün ne umutlar büyümüştü içinde..Karısı çocukları sevinçle gözlerine baktığında “Artık sıkıntılar sona erdi..Her şey daha güzel olacak..” demişti..
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
