Baktıkça sokaktaki geçen insanlara,
herkes bir mezar olmuş bu zamanda...
herkes gömmüş kalbine birini,
bazıları da kendilerini...
Alışmış herkes ölülerle yaşamaya...
Dahası herkes ölmüş... Ölüleşmiş...
Ölen ruhlar arasında dolaşıyorum sessizce,
bedeni gömülmeyi bekleyen 20'lik gençler arasında...
Pes eden yüzler, çökmüş yaşamlar, bitmiş aşklar...
Ve yüzlerinde maskelerle bunları saklamaya çalışan insanlar...
Ne de acizleşmiş ruhlar,
ne kadar da ucuzmuş kalpler...
bu kadar basit olmamalıydı sevgiler...
Olmamalıydı, sağken ölmek dedikleri şey...
İrfan Yetik
Kayıt Tarihi : 23.3.2019 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sokaktaki yüzlerin altında görünen acılardan gelen ilham...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!