Yürüyen Merdiven Şiiri - Fatih Babalık 2

Aranıyorsun hiç istemediğin kadar.

Doğru yerde olabilseydin keşke.

Hayallerdeki çiçek kokan parklar,

Gerçekte koca koca duvarlara dönüyor.

Kavuşmak için her yana gidiyorum da,

Artık koşmak bile anlamsız geliyor.

Çünkü senin diyarlarına,

Yürüyen merdivenlerle gidiliyor.

Senin için her şeyi yapmayı bekleyen bir kalp düşün.

Her zorlukta daha da fazla güçlenen bir umut düşün.

Birlikte sonsuzları kıskandırmayı dileyen bir ömür düşün.

Aranıyorsun hiç bilmediğin kadar.

Doğru zamanda olabilseydin keşke.

Temiz kalan herkes bir köşede sözleri saklar,

Kirli yaşayanlar ise kendini galip sanıyor.

Kavuşmak için her imkansızı yerlere seriyorum da,

Artık hiçbir yol mucizelere değmiyor.

Çünkü senin zaferlerine,

Yürüyen merdivenlerle gidiliyor.

Senin için her yeri birbirine katan bir nefes düşün.

Her ışığı seni görmek için saklayan bir göz düşün.

Birlikte düşleyemediğimiz küçücük bir can düşün.

Aranıyorsun hiç görmediğin kadar,

Doğru kişi olabilseydin keşke.

Yürüyen merdivenleri denemeye kalksam,

Merdivenler beni daha da geriye götürüyor.

Artık sana yeltenişlerim çaresizce ağlıyor.

Çünkü senin dünyanda,

Yürüyen merdivenler beni hiç istemiyor.