Yürürüm karanlıkta ve ıssız yollarda, du ...

Yürürüm karanlıkta ve ıssız yollarda....

Peşimde bir avuç karanlık yüz,
katlederek gecenin sessizliğini,
varlıklarından utanç duydururlar ağaçlara...
bir sokak lambasının altında sarıya boyanır yaprakları dut ağacının,
ve rüzgar okşar dallarını, ılık bir mevsim rüzgarı,
balkonda kimsenin görmediği bir köşede göğsünü öper,
yanağını öper, nefesini öper aşık.
öyle öper, ılık mevsim yağmurları yağar sonra,
her yer mis toprak kokusuna bulanır, yorgunluk çöküverince üzerine,
gözgöze gelmelerin sonu gelmez...

Eski bir binanın bahçesine kaçak girip,
oturur gecenin karanlığında sedire, hayallere dalmaktan alamaz kendini
değişmek de istemez,
elleri ceplerinde arşınlarken sokakları belleğinde zamanı hep aynı yaşar,
her nasılsa bir fotoğraftır anıları insanın zihninde,
hangi fotoğrafı çizersen....

Yürürüm karanlıkta ve ıssız yollarda,
dikerek çadırımı yeni sürülmüş mısır tarlasının köşesine,
ocağın altına çakarak kibriti, dökerim umutlarımı aş(k) abıma,
öper, öper, öper dururum yanaklarından....