Yürürüm elimdeki çiçekle - Garip Çoban

Düşünce deneyimde ademoğlu.
Hoş sevimli ne varsa o köyde.
Oysa insanı emdi şehirdeki kötülükler.
Çürüdü çürüyecek peşimden çeke durduğum anılar.

İsteyen yok ki, sevgiden sevgiliyi.
Bedenler genç ama hayat yaşlı ve hüzünlü artık.
Kırgın gönlünü alırsın.
Bir damla gözyaşına sığdırırsın.

Bitmeyecek mi daha fısıltıların yankısı.
Paydos ey bu çağın tutsaklığı.
Ne olduysa oldu, yaramda O v/ar.
Kırgın gönlümü alırsın şems vakti.

İşte gecede son buldu,
Dedim ki belki çıkarsın duadan.
Hiç aldırmadan hayata bir kabirbaşında.
Üzgün gözlerin ucundan.

Ben seni bekledim diyen du(y)an var.
Kendine içine dönemeyen bir gönül!..
Rabbine nasıl döner onu bilir misin?..
İmtihanlar denizinde bir kaptandır sevgi.

Ne derler acaba?..
Çünkü, tartışmalarla geçirilen zaman, düşünmeye ayrılan vakitten fazla olunca.
Benimse zamanım çok az, ölülerin arasında yer aldığım için.

İnsanın duygularında karanlık köşelerin sayısı o kadar fazla ki.
Yalnızlıkların saklanması, suretperestlik.
Ve bu gibi ahlaksızlıklar için en uygun yer oldu kalp.
Benim tarafsız görüşüm bu.
Hiçliğin mutlu sessizliğinde aşk.

O ateşe uğramadan gönül.
Fokurdamadan kalp.
Ağırlığı yüklemeyince duanın geceye.
Soğur ter kaplar bedeni mezara girdiğinde.

Ne üşüşen gölgeye kan, her yanın titrek.
Ne de solgun duygun ateşte.
Karanlıkta gezen kim, uykuda olan kim?..
Can kurban olmaya hazır, o cana sevgilim yok.

Tutsaklık kalkmadan dünyaya.
Ne ateşteki h/ar, ne hardaki şükür.
Ne yardaki payım, ne demlenen ömrüm.
Bir Estağfirullah dedirmiyorsa nasıl kıyarım demlenen ç/ay'a.
Başım eğik secdeye, hep dayandımsa dünyaya.

Şimdi alnım soğuk, geceler ağır.
Ey kor gibi yanan akıl.
Ç/aydaki demlikten gelen koku harcanan gençliğim.
Şiirden ötede s/öz.
Hadi susma, anacağımın söylediği söz yüreğimde.
Hayata kilit vurduran bir nefs.

Sabırdan sonra ki s/öz haktan olmadıkça.
Hadi susma deyiver,
Estağfirullah.
Eşsiz sarayların olsun gönülde.
Sayısız kelimeyi uşak tuttuysan gönlünde.

Onmaz yaralar açar.
Dünyanıda, dünyalığınıda altüst ettirir o şeytan.
Renk renk çiçeğe değil.
Nefsine bürünürsün.

Ç/ay'daki dem ateşteki edepten aldığı Estağfirullah ile olur.
Şems vakti sen gönülden bir Estağfirullah de.
Seni arayanlar benini bulmak için sıraya girerler aşkla.
(Y.ed)