Yürürüm Şiiri - İlker Temel

İlk buluşmasına geç kalmış sevgili gibiydi evden çıkışım.
Yürek ki.! kekeme bir papağan
Bahar gelmiş sokaklara, gökyüzü desen panayır yeri
İnsanlar yine bitmez bilmeyen telaşlar içinde
Birden durup ceplerimi yokladım

Sağ cebimde bir avuç dolusu yağmur
Sen bilirsin yağmur ülkesinin kadını
Bulutlar hep gridir sıkılgan, sıkıcı
Halbuki seni hatırlatır
Su birikintilerin üstüne düşen görüntüler

Sol cebimde orman dolusu yeşil
Hani o hayalini kurduğumuz,
bir gün elbet birlikte olacağımız orman.
Ufka yansır dal dal yaprak yaprak
Göğe ellerini açıp dua eder tüm ağaçlar.

Şaşkınlıkla başımı kaldırıp baktığımda gökyüzüne
Anlatmaya dilimin dönmeyeceği, naif bir mavi
Ev sahibi olmuş tüm kuşların ve kanatlı yüreklerin
Umutsuzluğa yer bırakmayan kararlılıkla
Aynası olmuş seven kalplerin.