Yürürlülük Şiiri - Bünyamin Tumlukolcu

Çıkın ismine ev dediğiniz mezarlıklarınızdan
Soyun soylu görünmek üzere dikilmiş elbiseleri
Akdeniz'de fırtınaya yakalanan gemilerin
Soğuktan donan ıslıklarına şahit olmak için

Gecenin üçüncü konuşmasında tezatlık
Akdeniz'de de soğuktan donardı insanlar Pleistosen çağında
Bir de şimdilerde ...
-
Saat tam on iki elli beşte
Ney üşür kânun patırdar udlar oldukça keman ağlar
Giyinmiştir bir baba mirtal görevinde
Bir göl, havada yazın sonbahar ile kavgası ve göl

Ölüm derinlemesine işlemeli taçlı şiirdir
Şimdiye dek ölünmemiş kentin üzerinde
Hiç değilse şu köşedeki ağaç için gerçektir sözlerim

-Sayın Padişahım, öğrencilerim ve kedim/ suçludur, dağıttıkları için yaşama sevinci

Bir yelek giymiştir değil mi?
Eski zaman intiharlarından hatıra
Tarih çalışır utanmaz edasıyla
Omuzunda simurg taşırken
Umut satmakta yarışır
Bir fahişelerle bir de ulu padişahlarla

Kim ne derse desin, kendini asacak bir zaman sonra !

/ Bir tren daha kalkarsa cinnet basar şehri... /

Dağa çıkıp kurda dalaştım beni korkuttu burjuvada fino
İsa golgota tepesindeyken yanındaydım
Şimdi elimde Luka incili
Musa bugün benim yüzümden küstü Tur-i Sina'ya

Gece sıfır üç elli altı
Chopin'in yedi numaralı valsiyle balkonda belirdi
Aynı görüntü Akdeniz'de çöktü
Çöküntü
Çürüntü
Çürük
Çürük bir görüntü
Çürüyen insanlarda yansıyan görüntü

Chopin ud çalabilirdi Taşköprü'de bir meyhanede
Yazık
Bir ben üzüldüm
Bir de padişah

La ilahe illallah Kanunî Süleyman öldürdü oğlunu
Yine böyle bir Akdeniz vaktinde

Külli nefsin zâikatü'l-mevt
Yirmi yedi Ocak bin altı yüz otuz beş
Nef'i de soluk kesildi

Ve yedi kıtada yankılanan ses
İntihar yürürlülük meselesi hala !