bir dağı andırırdı yalnızlığımız
bir sussak;
yankısı bize dönerdi sessizliğimizin
gök mavi, yeşil ovalarında dağların
bir ses gelirdi ansızın bir çoban flütünden
ezgisi çalardı yalnızlığımızın..
birden ağıt yakar, ağlamaklı olurdu bulutlar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta