bir dağı andırırdı yalnızlığımız
bir sussak;
yankısı bize dönerdi sessizliğimizin
gök mavi, yeşil ovalarında dağların
bir ses gelirdi ansızın bir çoban flütünden
ezgisi çalardı yalnızlığımızın..
birden ağıt yakar, ağlamaklı olurdu bulutlar
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta