Yürürken Düştüm Şiiri - Bayram Kaya

• 

  Hasan Büyükkara

  ''Düşmek, etrafı görmemektendir.'' Demiş Tevfik Fikret....
  
  Etraf, tarafın çoğuludur.İki taraf anlamında değil ama.Çevre anlamında
  
  İnsan merkezdir.Düşünülebilen en merkez kavramının da merkezidir yaşayanlar arasında insan . İ n s a n için diğer ''şey''lerin hepsi çevredir.
  
  İnsan çevreye nüfuz eden varlıktır.Nüfuzunu ilim ve irfanla tesis eder.Alleme ve arefe güçlerine sahiptir.
  
  İlim ve irfan bilginin kişide döngüsüdür.Sezerek bilir.Bildikçe sezgide isabeti artar.
  
  Hülasa dersek....
  
  Bayram Kaya şiirleri bilgiyi önceleyen sezgici şiirlerdir
  
  Arifane ilim metinleri oluşturmak çabasındadır.
  
  Bilgeliğin bilgililikle atbaşı gitmesine adanmış ,yani bir bakıma zamana adanmış sözlerin peşinden gidendir o..
  
  Düşmeden yürümenin etrafı görmekten geçtiğinin,etrafı görmenin de bilgi ve bilgiye yaslanan sezgiden geçtiğinin efsanesine dair bir şiirdi okuduğum..
  
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Mehmet Çoban

  Aslında insanın tespit ettiği çelişkiler, bir dönem çeliştirdikleri değil midir? İnsan bunları tespit ederse, ya devam eder, ya da bırakır.
  
  Ama insan gariptir işte...
  
  Önce çelişir..
  Sonra çeliştirir
  
  Ve tespit eder
  Sonra devam eder
  
  Zira şaplonlar içinde çelişmek... Artık insana bağışıklık kazandırmıştır.
  
  Tıpkı aşı mikrobu gibi... Gıdım gıdım zerreciklerle verilir. İnsan mikroba bağışıklık kazanır. Ve mikrop içinde insan, tertemiz ünvan kazanır.
  
  Gibi mi acaba?
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Mehtap Altan

  YÜRÜRKEN DÜŞEN KOŞARKEN BELKİ DÜŞMEMEYİ ÖĞRENECEK...
  
  ZAMAN AKTIKÇA KENDİ EKSENİNDE, BİZİ ANCAK BİZ BÜYÜTEBİLİRİZ...
  
  SEVGİLER...
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Necdet Arslan

  Düzmecenin gerçek yaşama göre ne denli kaba durduğunu söyler bir düşünür..Çünkü düzmece,yaşama dinamizmi karşısında güçsüz kalır.
  Bilgi ,yaşamın giz'ine inmeyi ve bu yolla bilinç evrimini olgunlaştırmayı erekler.Sınırsız bir sınama gücüyle somuta dönmek için yoğunlaştırır insanlığı.İnsanlık,hem bilimi olgunlaştırırken ayırdında olmaksızın kendini de gerçekleştirir.Göreceli bir geçişin koşulları böylelikle hazırlanır.
  Düzen,hangi düşüncenin ürünü olursa olsun bilimle sınamak zorundadır.
  Yaşamak ,ancak böyle bir mantık açılımından yana tavır almakla olasıdır.
  As'lolan davranışlar;sorgulamadan/senetezlemeden körü körüne bir pratiği benimsemek değil,eleştirel birikimlerden,donatılardan yetki alarak süreğenleştirebilmektir.
  İnsanlığın başat görevi, rasyonal bilgiye koşulsuz olarak teslim olmaktır..
  
  Dostum KAYA'nın bu şiirini okuduğum için mutluyum.
  Başarı dilekleriml..

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)