Yürürken Büyüdüm Şiiri - Cevat Çiloğlu

yürürüm,
güneşe bakmadan,
gözüm kamaşmadan.
gölgeden,
çünkü sıcak var.
ıhlamurlar altında,
yol boyu yürürüm.
her yandan,
kokusu tüter,
ıhlamur çiçeklerinin.
yüreğime,
bir serinlik düşer.

yürürken,
su sesine,
bir çeşmeye,
yanaştım.
susamışım,
kana kana su içtim,
su gözüne bakarak.

yine yürüdüm.
yürürken,
çocukluğuma yanaştım,
ağlamayan benle,
anılarda buluştum.

çocuk çocuk,
ustalığa meraklanmıştım.
hakkı usta,
alnımı yarmış,
ayşe kadın,
şeker basmıştı yarama.
sonra,
alnım kana kana,
gölgeler altında,
içime yürüdüm.

tekrar yürüdüm,
yürürken büyüdüm.
anıların içinden,
yavaş yavaş çıktım.
sahile düştüm,
ünye sahiline.
sahil de,
ılık rüzgar esti.
akasya çiçeği,
kokusu,
bitmez serinlikte,
yüreğime düştü.
ve çiçekler üşüştü,
ben karadenize,
öylece bakarken...