Yürürken Şiiri - Kadir Evirgen

Hep makarna mı yedik
şu tek odalı yalnızlığımızın içinde

Yenice mahallesi
Çorum,Maraş,Sivas,Nurtepe'de

kum mu yani?
kan mı sahiden?

hiç durmadan
çoğalıp,büyüyüp
yılları da peşinden sürükleyip götüren
boyalı bidonların içine süslü banyolar düşünüp
çok katlı otellerde az tatlı cesetler pişiren

kum mu?
toprak mı?
bıçak mı?
tüfek mi sahiden?

peki ne oldu akıl?
düşerken bir yerini mi incitti gurur?

"kararında çalanlara" attığı oylarla
ayarında bir hediye mi sunuyor acaba onca kul?

bilmiyorum
sen anlat?

gün mü?
gam mı?
dert mi beni paralayan?

aç şu pencereyi ne olur
güneş girsin içeri

ışık girsin
umut girsin
düş girsin

bu lanet
bu pis
bu kokuşmuş düzenle kandırma artık kendini

bana gösterdiğin o berbat yüzlerin
hiçbiri aslında sen değilsin...