Yürürdük Şiiri - Ümit Fatma Uçar

Umuda yürüyorduk
Koşar adımla
Tutamazdı bizi gün
Bir ucumuz baharda
Bir ucumuz hazanda
Kafesteki kuşları
uçurduk ufuklara
Bizden korkardı kediler
Dolu dolu sokaklarda
aldırmazdık köstebeklere
karanlıkları aydınlatmaya
Özgürlüğe ışık olduk
Gül koş diye bağırdım
küllerle kucaklaştık
Oturduk acının içine
ağladık günlerce
İşte o günden beri
açılmadı üstümüzde
mavinin islenen rengi