Yürümeliyim Şiiri - Hakan Şehirli

Gitmeliyim anne,
bir şehir kurmalıyım yeniden
ışıkları yakmalıyım sokaklarında
….
tohuma gülmek yetmiyor
yüzüne gülünce çiçek açmıyor
toprak istiyor
su istiyor,
sevmek yanında kalmak
omzuna yaslayıp başımı
bir ömür tüketmekte güzel
güzel ama
benim güzel annem
bebekler bir gün bıkıverir emeklemekten
yürümek ister
düşüp de bir yerlerini inciteceğini
düşüp de annesini üzeceğini bile bile
-yıkamazsın kıyılarını köprülerimin hayat-
-umudunu annemin-
-bekleyişini ömür boyu-
-gül yüzünde açan rengarenk sardunyaları kıramazsın-
…….
gitmeliyim anne
yürümeliyim artık
bu şehir alıp götürmeden hayalleri
umutları, inançları hiç etmeden
gitmeliyim gitmeliyim anne
ama bilmelisin
beklemek inat ister
sevgi ister
ne olur kızma bana
gitmeliyim anne
gitmeliyim işte
ne olur anla beni
bir şehir kurmalıyım yeniden
ışıkları yakmalıyım sokaklarında,