Önüme katarak neyim ne varsa,
Kürümekteyim ben kürümekteyim.
Kalanlar arkamdan baka kalarak,
Yürümekteyim ben yürümekteyim...
Kemâl doruğunu aştım aşalı,
Gençlikmiş mazimin tatlı masalı.
Bu gün üstüme o hayalden şalı,
Bürümekteyim ben bürümekteyim...
Baktığım aynadan yok müsamaha,
Bu suret senin der; kuruyan vaha.
Her gün sızım sızım ve biraz daha,
Çürümekteyim ben çürümekteyim...
Bilirim Kerimdir Latif yârimi,
Varlığına davet etmiş varımı.
Gitmek istemeyen ayaklarımı,
Sürümekteyim ben sürümekteyim...
Kayıt Tarihi : 9.6.2013 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
• ŞÜKRAN AY »»Değerlendirme: 6+5 hece ölçüsünde yazılmış sesi yüksek bir eser okudum.Şairin meydana getirmiş olduğu kafiyelerinden yetkin biri olduğu aşikar.Kafiyeleri meydana getiren hecelerin yapılarını iyi bilen biri.Ayrıca her bir dörtlüğün en son dizesinde tekrir sanatıyla meydana getirmiş olduğu sessel ahenk çok yakışmış.Sade, arı bir dil kullanılmış. Sesin ve biçimin ustaca kullanıldığı bir eser. Uslup olarak soyut - somut dengesi çok iyi ayarlanmış.Ne tam lirizme dayanmış eser ne de maddeye..madde dengesi ayak kafiyelerle sağlanırken üstüne inşa edilen lirik dokunuşlar şiiri tek yönlü, sığ anlatım şeklinden kurtarmış.Beğeniyle okuduğum bir eserdi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!