Hayat neye sığar? Bir yağmur damlasına mı?
Ya da neyi n toplamıdır hayat?
Hayat belki de her birimizde biriken insan öykülerinin toplamıdır. Her bir öyküde kendimizi yeniden yarattığımız. Ve her öykünün kendinden sonra gelen öykülerdeki izdüşümüyle hayata damgasını vurması.
Bulutlar toplanırken gökyüzünde, ılık bir ıslaklık olarak yüzümüze inen bir dokunuşla, nisan yağmuruyla ıssız bir sokakta ıslanmanın sonraki yaşam öykülerimizde bıraktığı etki.
Hayata bir çığlıkla başlayan öykülerimizde bizler tutuklu doğduk bir şeylere.
Hepimizin içinde birbirine dolanan incecik sokaklar gezinirdi. Tüm yarım kalan yanlarımızla ancak birbirimize yürürken tamamlanırdık.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta