Yürümek Şiiri - İsmet Zeren

Bir yolda yürüyorsak durmamalıyızi
Bir ağaç gölgesi bizi kandırmamalı
Geride bıraktıklarımızı düşünürsek eğer
Yolumuz uzar belkide hiç bitmez
Zemin bozuk olsada korkmamalıyız
Yola çıkmışsak eğer ve
Bir yere varacaksak durmamalıyız
Ayaklarımız yorumayacak kadar kararlıysa
Durmamalıyız
Adım atmayacak hale geldiğimizde bile
Denizleri düşünmeyi bilmeliyiz
Papuçlarımız delinebilir
Susuyabiliriz ve acıkabiliriz
Başımız dönebilir
Beynimiz durabilir
Ama biz yürüyebiliriz
Yola çıkmışız bir kere
Durmak dönmeyi düşünmektir
Durmak tükenmektir
Unutmalıyız durmayı
Şarkı söylemeliyiz
Yolun kenarında bir mezarlık varsa
Dua bile edebiliriz
Eğer yaşanılmış güzel şeyler varsa
Onları hatırlamalıyız
Yol bizi ölümede götürse yürümeliyiz
Belki o zaman
Ölüm korkusunu bile yeneriz
Hiç mi sevgilim olmadı
Hiç mi sevmedik sevilmedik
Sevgi bak güç veriyor ayaklarımıza
Kaybettiklerimiz varsa
Veya hiç yakalayamadıklarımız
Onları bulmak ve tutmak için
Mutlaka yürümeliyiz
Ama hiç durmadan

Durmak dönmeyi düşünmektir
Ve belkide dönmek
O meşhur ölümün ta kendisidir kimbilir