Bu hayatın çetin zorlu yolunda
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Her yanım kan revan usandım artık
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Her gelen dalımdan goncamı eğer
Can bildiklerimin taşları değer
Tutunacak dalım yok imiş meğer
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Gönülde bir saray hayali kurdum
Azgın seller gibi aktım duruldum
Bulamadım bende boşa yoruldum
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Doğruyu sevmiyor kimseler artık
Kırıp dökenlere olunmaz rakip
Hısım akrabaya darıldım artık
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Umutlarım bitti aştı boyumu..
Kaderime eğdim gayri boynumu
Dost bildiğim kazdı daim kuyumu
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Yürüdüğüm yollar hep sarpa sardı
Diktiğim fidanlar kuruyup kaldı
Yarabbi bu nasıl onulmaz haldı ?
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Dur@k’ım der artık bittim tükendim
Dünyanın derdini bir ben üstlendim
Gamı kederiyle hergün beslendim
Yürüdüm yürüdüm yoruldum artık
Kayıt Tarihi : 11.9.2023 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
**
Ellerini giderken ödünç ver
Saçlarımda gezinsin parmak uçların.
Bir hıçkırık olsun kulaklarımda sesin,
Bir sonbahar hüzünü gözlerimde.
Ayrılık bir kor gibi,otursun yüreğime.
Yaksın içimi parçalasın
Yokluğun..
Giderken ellerini ödünçver
**
Üşüyorum,
Sar sarmala beni,
Umutsuz dudakların yanaklarımda gezinsin,
Dağıtsın efkârımı,o son gülüşün.
Giderken ödünç ver sevgini
Şehirlerimde sensiz cadde kalmasın
Sensiz birben kalayım öylece..
**
Üşüyorum,
Bir mezarlık bahçesinde çiçeğin olayım
Hani yüzünden açan çiçeğin gibi,
Soğuk bir mahzende bırak beni.
Belki acımı dindirir sensiliğim..
Bıçak gibi keser..
Giderken sonkez bir buse ver.
Unutulmuş bir yaprak gibi kalayım öylece.
**
Üşüyorum giderken.
Herşeyden ödünç ver ellerini
Çiçeklerim,bakışlarım
ve umutlarım kalsın,
Rehin etme özlemimi sende,
Üşüyorum Sensiz
Üşüyorum,Üşüyorum kimsesiz
TÜM YORUMLAR (1)