Yürüdüm Durdum Şiiri - Tahsin Koç

Yarabbi; Doğduğumdan bu ana
Hep yürüdüm, durdum
Belekten çıktım, emeklerim
Emekler hem de sürünürüm
Sonra ayaklandım yürüyorum
Koşuyorum yürüyorum
O hızla koşuyor yürüyorum
Ama hızım kesildi yavaşladı
Ama yinede yürüyorum
Gün geldi takatim kesildi
Ağır ağır yürüyorum
Gön oldu devran döndü
Birden dizimin feri söndü
O hızlı yürümeler dündü
Artık yürüyemiyorum
İşte o bu gündü bu gün
Yine yerde emekliyorum
Döndüm başa yanı sıfıra
Bu hayat artık gelecek
Bakalım ne gösterecek
Ah hayat ne acımazsızsın
Ben yürüyeceğim
Çünkü hayat devam ediyor
Önce çocuktum emekledim süründüm
Sonra geç oldum çok hızlı koştum
Şimdi yolun sonu yine
Emekle yemiyorum
Çünkü sürünüyorum
Oradan buradan tutunuyorum
Ah işte hayatım ömür böyle
Şimdi yürüyemiyorum duruyorum
Yani yolun sonunu bekliyorum
Bekle hayat bekle
Görelim Mevla’m neyler

Tahsin Koç
Tiran- 08.06.2017