Yürüdüm Şiiri - Kadir Başboğa

YÜRÜDÜM
Yürüdüm geldim sana ne karı bildim ne Boranı yahut sokak lambalarının yansıdığı surları...
Yürüdüm doğdum gönlüne ne gökkuşağını bildim ne papatyaların kokusunu bir gözlerini bildim birde teninin kokusunu...
Yürüdüm hayalsiz,serapsız ve manasız taki en güzel pırangqnın gönlünün surları olduğunu bilinceye dek...
Yürüdüm çünkü yoktu ne gördüm ne tanıdım öyle bir halayın bir horonun bütün ruhu ile sahne oluşunu,ikimizin gönlünün semahı gibi...
Yürüdüm bütün teferruatlarına ve bütün engellerine rağmen gönül köşkünün en zirvesine,e sevmek yerine göre meydan muharebesi değilmiydi...