Yürü ve Koş Şiiri - Olcay İnanç

Yürü Olcay;
Vakit tamam,
Tıkandı yaşam.
Ya açmalı sonuna kadar bu damarı
Ya da kangren olmadan kesip atmalı…

Yürü Olcay;
Çağrı var öteden,
Gömmeli acıları; kefeni kaç beden?
Ya atlamalı yüzemesen de bu acı dolu okyanusa
Ya da yelken açmalı aşka, acılar zulada…

Yürü Olcay;
Yaşamın geri vitesi olmaz
Yaşayacakların yaşadıklarından az…
Ya kırıp bacağını öldürmeli, kıyıp ata
Ya da fütursuzca sürmeli dört nala…

Koş Olcay;
Bu yokuşun sonu mutluluk,
Varsın aksın ter oluk oluk.
Bir genç kız güzelliğidir seni bekleyen ufukta
Bir de pamuk ellerinde elma şekeri galiba…

Koş Olcay;
Hiç görmedin gülen gözler bu kadar,
Huzur; al yanağın mahcubiyetinde var.
Bir güneş ki ısıtır aydınlığında seni
Bir de yıldızlar ki etrafında dönen sensin sahibi…

Koş Olcay;
Daha dinlemedin o yürekten türküler,
En harika besteye kaçamak bakışı yeter…
Bir rüya ki görülmemiş bugüne dek
Bir de duygu; anlatamıyoruz ne kadar istesek